1,5 jaar Sober

Afgelopen zaterdag was ik 1,5 jaar Sober. Wat een mooie mijlpaal om bij stil te staan. Nu was mijn moeder die dag jarig; en was er sowiezo taart.

Gisteren heb ik als een soort troffee; mijn sleutelhanger opgehaald bij de NA (narcotics anonymous) waar ik wekelijks heenga.

Er wordt dan gevraagd; Hoe Dan??? Tsja hoe dan? In eerste instantie heeft het inzicht dat het met name de alcohol (dat was mijn hoofdmiddel) was waardoor ik eigenlijk niet verder kwam in het leven. Ik kon niet bij mijn gevoel komen; niet bij de binnenwereld; dat dronk ik weg. 

Dus als eerste: het inzicht; dit is wat ik te doen heb. Ik was al vaker gestopt geweest; echter ook weer steeds begonnen. Een zeer slopend en vermoeiend traject met veel vallen en weer opstaan. 

Toen ik 1 maal tot deze conclusie ben gekomen ben ik vrij snel deze Blog gaan schrijven. Ik was toen in Thailand op reis; en het lukte me daar beter om even afstand te nemen van alles; en ook om voorbij Schaamte & Stigma te gaan......

Het open & eerlijk durven zijn over mijn verslaving is een enorm kado in mijn herstel. En ook heeft het mij geholpen; en helpt nog steeds; om naar meetings te gaan. Ik ga soms wel 3 x per week; en dit voelt als een family; een warm nest van thuiskomen; en jezelf in een veilige bedding mogen uitspreken; zonder oordeel; en zonder onderbreking. 

Verder hebben podcasts mij enorm geholpen; de podcast : Tribe Sober; Eerlijk over alcohol; van verslaving naar vrijheid; Grip op Alcohol; Queer & Sober. Om er even een aantal te noemen.

Ook mijn studie ; Ayurveda heeft me erg ondersteund hierin; om beter voor mezelf te gaan zorgen in alle facetten. 

1,5 jaar in Sober Land; wat een reis....  Mijn backpack wordt lichter; ik voel meer ; ik doe tegenwoordig aan gevoelssurfen; soms doodvermoeiend; maar oh zo nodig....Om gevoelens de ruimte te geven; waardoor er ook letterlijk weer meer ruimte in het lichaam ontstaat.... (Ook ademwerk helpt hierbij)

Wat ik heb geleerd is dat tijd iets is om echt te gaan nemen; geen quick fix; zoals ik dat graag had gewild ;); maar een rustig aan tempo.... zoals de slak of de schildpad..... langzaam vooruit is ook vooruit.... In een lagere versnelling door het leven navigeren helpt.

Alnu is het wel tijd om iets meer buiten die oh zo veilige comfortzone te treden.... Ik ben mijn laatste weken hier in Amsterdam aan het afronden; mijn huis is verkocht; en er wacht nieuw Avontuur om uitgepakt te worden.....

Wat ik erg mis is het buiten zijn; in de natuur..... Na 15 jaar in mijn wel fijne appartement gewoond te hebben is het nu tijd voor mijn avontuurlijke Indianenkind om op ontdekkig te gaan.....

Herstel betekend voor mij ook; luisteren naar wat je van binnen ten diepste wenst? Waar word je blij van? Meer vanuit het hart gaan leven.....in Flow....

In de verte hoor ik Portugal roepen...... eerst nog even mijn rijbewijs gaan halen..... en ik kan je vertellen dat is best een ding   ;)....... 

Afijn; het land van herstel biedt mooie Parels; Avonturen; Gevoelssurfen & Verbinding.......

Op naar een wereld waarbij je jezelf niet meer hoeft te verdoven; en gewoon kunt zijn met alle emoties & gevoelens die zich aandienen.....

Ik wens je een fijne week toe; en bedankt voor het lezen!

                                                      Liefs,

                                                               Marije